Die muur die je over moet, die hoge drempel, dat nadenken, doelen stellen, scripten, spanning opbouwen, woorden schrappen en uiteindelijk… hoe heet dat ding ook alweerrrrr… je call to action. De banaan voor de aap.
Want ja, waarom zou je anders bloggen? Je doet het toch voor het geld uiteindelijk, om er aan te verdienen? Je doet het toch voor Google, voor je ranking, de eerste pagina op dit trefwoord, om gevonden te worden, om je producten, diensten ’n shit te verkopen?
Neeeeee!
Zakelijk bloggen is een modderfokker.
De enige manier die werkt is persoonlijk bloggen. Met een persoonlijke blog, die jij zelf betaalt en beheert.
Zakelijk bloggen wordt je opgedrongen, door de afdelingen marketing, social media bureaus, in trainingen en workshops.
De woorden zakelijk en bloggen bijten elkaar. Zijn geen vriendjes. Je kunt best voor de zaak bloggen, als die zaak maar van jou is. Als jij de touwtjes maar in handen hebt. Want dat is het.
Het heft in eigen handen als blogger. Schrijven wanneer jij wil en waarover jij wil. Anders werkt het niet. En hou je het niet vol. Wedden?
Wat in de buurt komt van zakelijk bloggen is een fanblog starten en volschrijven over iets zakelijks, over een bedrijf (neeeee), een merk of winkel. Omdat je daar niet over uitgepraat raakt. Omdat dat je enthousiast maakt. Omdat je daar wel uren van je vrije tijd in wilt steken en daar zelfs veel energie van krijgt. De Primark!
Doen doen doen.
Maar dat is wat anders dan in opdracht bloggen. Zakelijk bloggen kan gewoon niet. Dat is gewoon niet leuk. En dat is ook zonde van de tijd. Geen hond die je leest, ja jijzelf, en je moeder – tot de helft.
Schrijf of blog alleen over dat waar je hart van vol loopt, van overloopt, daar ga ik weer, waar je vrienden mee maakt, waar je je expertise in laat doorklinken, waar jouw – komtie – bevlogenheid in doorklinkt en – nog ééntje – bezieling in zit.
Als je nog twijfelt over het starten van een zakelijk blog of persoonlijke blog? Over jouw o zo belangrijke professionaliteit en expertise die je wilt gaan uitstralen met een zakelijke blog of over jouw persoonlijke blog waar je mensen mee wilt inspireren en waarin je jouw geluk en ongeluk, jouw falen en succes, kwetsbaarheden en kracht, noem nog eens wat…
Mijn advies: start met persoonlijk bloggen. Ik doe het al vijftien jaar vandaag.(*) Vette uitroepteken.
Publiceren! Bloggen! Schrijven! Creëren! Vallen! Opstaan! Leren! Proberen! Succes!
Fijn weekend!
*(Niemand die dat gaat controleren, maar voor het verhaal komt het beter uit. Tussen haakjes.)
Oh ja, die foto. Links, dat ben ik, met Patrick Douglas die vandaag 50 is geworden. Gefeliciteerd Doekie!
Raak! 🔥🔥🔥
Ik had het zelf geschreven kunnen hebben HJ, wat minder op z’n HJ’s natuurlijk, jouw stijl blijft uniek en onevenaarbaar. Maar ik zeg het ook altijd tegen mijn collega’s: zonder heilig vuur, zonder de pure urgentie dat dit wat je nu gaat vertellen er ook echt NU uit moet anders word je, ja, gek eigenlijk, ja dat precies is de enige manier om een blog te schrijven die gelezen wordt door anderen dan je moeder (voor de helft). Anders “voel je ‘m niet”, zoals mijn kinderen dat zeggen. Fijne nieuwe site trouwens. Fresh!
Ik ben niet tegen zakelijk bloggen. Leuk zelfs. Call to actions vind ik ook prima. Maar de motivatie inderdaad … daar ligt het probleem.
Ik sprak van de week iemand die ‘na dacht over een blog’ en ik dacht: dat gaat nooit wat worden. Niet nadenken. Gewoon doen. ALS je het leuk vindt. Gelijk heb je HJ!
Leuk dat bloggen en reacties geven. Maar waar kan ik gewoon op wat emoticons klikken om me te uiten zoals op facebook? Dit is zo 2005 toen zakelijk bloggen nog nieuws was en internet relatief onbekend.
ps. gelijk je RSS maar weer in mijn feedreader gedropt zodat ik niets mis. 2005 rules!