De ruimte in je hoofd en de vrijheid die je hebt als je handelt in de wetenschap dat niemand, of heel weinigen weten van je bestaan of zien wat je doet. Ik zou mijn netwerken kunnen gaan spammen met mijn ding, maar ik doe het niet… diegenen die mijn willen volgen, die vinden dat mijn ding van toegevoegde waarde is op hun ding die vinden en volgen me toch wel. Dat is de belangrijkste doelgroep die je kunt hebben.
Ik hoorde laatst iemand zeggen dat ik wel erg veel twitter, dat zag hij omdat hij eens per dag zijn Linkedin pagina opent en daar voor doorgelinkte tweets van me onder elkaar ziet staan. Irritatie wil je niet opwekken bij mensen, dus die Linkedin tool heb ik uitgezet (waardoor ik daar wel mindern ‘onder de aandacht’ kom dan tweets ‘spammend’).
Als je nietig bent en net als die andere mieren op aarde niets tot weinig voorstelt, heb je enorm veel vrijheid om te experimenteren. Niemand let op je, niemand ziet je, het is een mythe dat ‘de klant ook meekijkt’, die klant is alleen maar met zichzelf bezig, heeft geen tijd voor jou…
Deze boodschap is niet zuur bedoeld, maar zou een bevrijdende werking moeten hebben. Succes met online video.
Oh ja, en ook hier eindig ik met een actiepunt: ik wil wat meer online video en fotografie tips gaan geven in mijn videoblog. Als je specifieke vragen hebt zijn die meer dan welkom en ga ik die behandelen. Ik zou het erg op prijs stellen. Wees niet bang, geen enkele vraag is dom, realiseer je dat veel onduidelijkheden onduidelijk blijven omdat men gewoonweg niet durft te vragen en denkt te falen. Weg met die angst, elkaar dingen leren en helpen is toch waarvoor we op de wereld benne? Bedankt alvast.
Dank je voor dit inzicht! Het voelt heel relativerend. We kunnen onszelf zo belangrijk maken. Moet er nog even op kauwen.
Ik zie de aandachtparadox in mijn werk (kinderyoga-docente, trainer/coach docenten en schoolteams) al op vroege leeftijd. Kinderen kunnen aandacht op een voortdurende manier opeisen. Enerzijds zijn kinderen erg verwend in aandacht, anderzijds komen ze vaak liefdevolle echte aandacht tekort. Even tv, internet, Ds, niet meegerekend….De “ik word gehoord, dus ik besta” – mythe laat je uiteindelijk met een leeg gevoel achter.
In een kleine veilige groep gehoord en gezien worden en leren naar binnen te keren en jezelf horen en zien, zorgt bij kinderen , en ik denk ook voor volwassenen, voor een minder bodemloze schreeuw om aandacht.
Hallo Henk-Jan,
Zou je een paar basics kunnen verklappen over het maken van foto’s van kinderen. Als trotse vader van 2 kinderen, maak ik graag de nodige foto’s van mijn zoon en dochter. Alleen lijkt het maken van een goede foto meer geluk dan wijsheid.
Een paar goede adviezen zou ik als beginnende foto hobbyist goed kunnen gebruiken. Alvast bedankt.
Groeten,
Daniël
P.s. Veel respect voor je moed en lef om iedere keer weer voor de camera te verschijnen!
Geweldig! Wat een performance.
Ik heb heel veel vragen. Vooral over compositie samenstellen. Werken met, belichting, zwart/wit, apparatuur. Maar ook filmen met je DSLR. Het maken van een mooie impressie vanuit foto+film.
Net zoals dit http://creativelive.com/courses/digitalphotography/ maar dan korter en met jouw expertise.
Hoe je mensen op hun gemak stelt en hoe je mensen persoonlijk kunt laten groeien vanuit fotografie kan ik wel. Maar dat beeld erbij maken.
Je ziet ik heb mijn oude hobby opgepakt, en op dit vlak zie ik dat ik heel veel kan leren van jou.
Top HJ dat je dit oppakt!
Groet,
Frank
Hoi Henk-Jan,
Op eerste plaats: mooi & persoonlijk filmpje! Is jou natuurlijk wel toevertrouwd, maar dit keer ben je eens zelf het middelpunt. Gaat je goed af!
Op de tweede plaats: het onderwerp (meer aandacht willen & minder krijgen). Waanzinnig actueel natuurlijk. Is tevens grootste probleem op de werkplek (talentmanagement en andere ‘hot topics’ ten spijt) Geen aandacht, erkenning en waardering? Dan kun je de rest ook vergeten.Verklaart ook waarom 59% (!) van de werknemers openstaat voor een andere baan! 19 oktober organiseren we hier overigens een congres over in het World Forum (Den Haag.)
Groet,
Hans
Wat een geweldig mooi, open en authentiek filmpje.
Ik heb even een vraag; hoe krijg jij je filmpjes zo waanzinnig scherp.
Als ik een filmpje maak zijn ze zo vaak korrelig. Laat staan als je je filmpje upload op Youtube.
Greetzzz
Debbie Gesthuizen
p.s i love youre site/blog