Vandaag was ik aanwezig bij de uitvaart van tante Anneke, de peettante van Monique. Bij de crematie kon ik niet aanwezig zijn, in verband met de kinderen die tot een bepaalde tijd ondergebracht konden worden bij mijn ouders, maar bij de kerkdienst wel. De familie had de fotoserie die ik gemaakt had van de uitvaart van oom Maarten zo ontzettend gewaardeerd dat ze me deze keer vroegen om foto’s te maken (bij oom Maarten was het mijn initiatief).
Dus met iets meer zelfvertrouwen – iedereen wist er immers van – kon ik een beetje heen en weer van m’n plaats op de voorste rij naast Monique naar de zijkanten en ingang van de kerk. Wat een prachtige kerk is dat, in Heilig Landstichting bij Nijmegen.
Het blijft een lastig ding, fotograferen bij uitvaarten, maar als ik me waardig en seieus gedraag, en dus ook zo onzichtbaar mogelijk ben, zijn het prachtige momenten die ik vastleg. Toch?
De eerste twee foto’s zijn gemaakt met een 14mm 2.8 lens op de Canon 5D Mark II, de laatste twee met een 24mm 1.4 lens erop. Ik heb veel meer foto’s gemaakt, maar die worden in een fotoboek geprint. Veel foto’s genomen met de 85mm 1.2 op de Canon 1D Mark IV. Echt onmisbaar voor fotografie in de kerk: de 14mm 2.8.
Prachtig! Heel sfeervol.
Uitvaartfotografie vereist toch een bijzondere aanpak. ’t Is alweer een paar weken geleden dat mij werd gevraagd dit te doen tijdens een afscheidsplechtigheid en begrafenis in Rotterdam en ik heb lang getwijfeld. Uiteindelijk toch de knoop doorgehakt en ’t gedaan (zoals jij al schreef) zo onzichtbaar mogelijk. De reacties die ik later kreeg van de familie van de overledene waren heel tevredenstellend en bemoedigend. Toch zal het nooit mijn hobby worden….
Woh HenkJan, moeilijk moment op deze manier vastleggen is, echt, prachtig en voor de nabestaande een mooie herinnering aan het verlies. Klink dubbel maar uiteindelijk heel waardevol.
Respect!
Heb het al een aantal malen gedaan, zelfs een keer een goede overleden vriend gefotografeerd. Het bevestigt de waarde van fotografie als document, schoonheid van beeld krijgt waarde door het belang van de gebeurtenis.
Erg goed dat je dit hebt kunnen doen voor de familie. Fijn dat je je vrij hebt gevoeld om je te bewegen, omdat je komst zo gewenst was. Ik doe dit soort fotografie al jaren en heb me er juist in gespecialiseerd. In April 2016 gaan we er zelfs een keurmerk op lanceren. Het is belangrijk dat het goed gebeurd en ik merkte van vele uitvaartondernemers dat ze slechte ervaringen hadden en verhalen van mensen die een familielid hadden gevraagd het te fotograferen en dat die overmand werd door emotie… Daarnaast had ik juist een professionele fotograaf ingehuurd bij mijn moeders begrafenis, maar ik was teleurgesteld. Er waren mooie foto’s, maar wij stonden nergens op de foto… Redenen genoeg om er iets serieus neer te gaan zetten.