* Deze blog post is eerder gepubliceerd op Topinnovators 7 januari 2013 >>
Z’n vader was als concerndirecteur de rechterhand van een supermarktondernemer, heeft zich volgens zoon Ronald van den Hoff voor deze man letterlijk te pletter gewerkt, “zoals dat vroeger ging met veel zuipen, stevig roken, weinig sporten en veel stress op dat werk. Overleden aan een herseninfarct, 61 jaar.”
Veel van geleerd.
Ronald heeft als eerste baan na zijn hotelschoolstudie bij diezelfde supermarktondernemer gewerkt, wilde na een jaar opslag, “moest ik bij die ouwe komen, en die zei me: ‘eerst dienen en dan verdienen’. Toen zei ik ‘dat is goed meneer, maar niet bij u’. Ik heb m’n sleutels gepakt en ben zo weggelopen. Sodemieter op! Dat heb ik ervan geleerd, dat moet je gewoon niet doen.”
Na een korte tijd voor de twee families Dubrule en Pélisson, oprichters van hotelketen Accor te hebben gewerkt, ging Ronald van den Hoff voor de derde en laatste keer in loondienst bij een ondernemer in Amsterdam, met een touringcarbedrijf waar hij de afdeling inkomend toerisme heeft op kunnen zetten. “En die afdeling heb ik op een zeker moment van die ondernemer gekocht en ben voor mezelf begonnen.”
In een notendop de korte leerschool van rasondernemer, vernieuwer, disrupter en vrijdenker Ronald van den Hoff. Auteur van het serieuze dikke boekwerk Society 3.0, oprichter van briljante revolutionaire concepten die veelal met gefronste wenkbrauwen en onbegrip werden ontvangen, maar al heel snel ongelooflijk succesvol bleken. Met paradepaard Seats2meet voorop.
Ik had het geluk om in het kielzog van HSMAI’s directeur Hans Poortvliet en zijn vernieuwende beroepsvereniging, ik geloof zeven jaar geleden al (uit m’n hoofd), voor de opening van de eerste Seats2meet in Utrecht, Ronald van den Hoff in zijn Seats2meet te ontmoeten en het businessplan uitgelegd te krijgen. Ik snapte er niks van, zoals zo velen. Maar ik geloofde destijds ook niet in het succes van co-creatie, ja later wel, maar in de tijd van Prahalad en Ramiswami’s evangelisatietoer was ook ik nog sceptisch.
Het gevaar ver voor de troepen uit te lopen, zoals Van den Hoff altijd doet, en boven het maaiveld anderen daaronder uit proberen te leggen wat hij aan het doen is, en waar hij succesvol in denkt te worden, is dat het onvermijdelijke onbegrip leidt tot verbittering en cynisme. Frustratie en kwaadheid over verouderde systemen die echt niet meer werken, in alle sectoren, is Van den Hoff niet vreemd, maar met verbittering en cynisme heeft ie niet veel.
De trein die Ronald van den Hoff heet dendert gewoon door, recht op z’n doel af.
En als je mee wilt stopt ie voor je, laat hij je netjes binnen en verwelkomt hij je met gemeende gastvrijheid, koffie en een overheerlijke lunch.
Ronald, veel succes met je nieuwe boek over serendipiteit, en heel erg bedankt voor de jaren vol inspiratie!
* Ik plaats op Punkmedia ook mijn content gemaakt voor Topinnovators en Mijnmoment/blog (niet de ‘momenten‘) *
Top verhaal!
Bedankt.