Puppycursus

Ik weet het niet met die puppycursus, het begint me een beetje tegen te staan.

Het tijdstip is al niet ideaal: half 8 ’s avonds. Om de honden wat te laten wennen, aan de winkel (Intratuin) en aan elkaar, werd bij aanvang van de cursus  geadviseerd iets eerder te komen. Wat in de praktijk inhoudt dat ik soms een halfuur door het hondendeel van de Intratuin in Lochem rondloop voordat het immer met een kwartier uitlopende cursusuur voor ons is afgelopen en onze groep eindelijk kan beginnen.

Dat uitlopen gaat me toch irriteren, merkte ik vandaag.

En dat komt vooral omdat Lola gewoon het geduld niet heeft om in een warenhuis te moeten luisteren naar koopversterkende Spandau Ballet muziek, niet alleen binnen, ook buiten op het grasveld.

En dan 10 vriendjes en vriendinnetjes die al even enthousiast zijn als Lola, oké Lola wint het in enthousiasme, is de aanvaller van het elftal, de snelste, de pittigste… en inderdaad, van tijd tot tijd de irritantste.

Voor Lola is een dik uur cursus een beetje too much… Zo goed als ze luistert los in het bos, zo zenuwachtig wordt ze van de muziek. Zo goed als ze bij iedere oversteek automatisch gaat zitten op de stoep, zo spannend vindt ze het op vrijdagavond bij de andere honden, allemaal aangelijnd. Zo lekker als ze zich in het bos voelt, zo gespannen is ze bij de cursus. Zo los als ze aan de lijn loopt tijdens blokjes om, zo’n trekpaard is ze als ze de ingang van de Intratuin ziet.

Over twee weken gaan we ‘in de auto’ oefenen. Dan starten we op de parkeerplaats. Ik ben benieuwd. Ze zal de boel wel weer bij elkaar blaffen.

Best vervelend eigenlijk.

Eén op één is ze op haar allerbest, zo lief en intelligent ook, maar in de groep is ze gespannen, alert en ongeduldig. In de groep wil ze aan het werk.

Lola begint al aardig op haar baasje lijken.