Altijd gevoelig, want ooh ooh het is zo belangrijk. De woning. De plek waar ik veilig ben, waar ik languit op de grond lig uit te buiken met Boris, Joep en Kiki stuiterend, knuffelend en liggend op me. We zijn nu al een jaartje grondig op Funda te vinden om vervolgens smedemens’s huizen te inspecteren.
Bij toeval kwamen we in Zutphen. Wat een leuke stad! De volgende dag wilden we weer naar Zutphen, toen was het de ‘plattelands spektakel tour’ of zoiets. DRUK! We zagen een ontzettend leuk huisje, Monique had ‘m thuis al op Funda ingericht (dat kan, met banken die flexibel van afmeting veranderen etc.).
Maar morgen kan een belangrijke dag worden. Monique heeft er vandaag al binnengekeken, was enthousiast, ik ga morgen (beide oppasmeiden zijn op vakantie). Gewoon in Arnhem. Vrij dichtbij.
Oh ja, de reden voor verhuizing: bij het kopen van dit prachtige huis hadden we nog niet zo’n sterke kinderwens als nu gebleken is, dat er uiteindelijk drie zijn gekomen. Met andere woorden: het wordt gewoon wat krap. We willen van 150 vierkante meter naar 200. Kiki en Joep op 1 kamer (die van Kiki) werkt gewoon niet. Nog geen enkele avond is het goed gegaan. Keten, keten, keten en niet slapen. Ze belanden bijna standaard bij ons in bed, wat we ook proberen. En dat kan zo niet langer! (Maar is ook wel erg gezellig als we eerlijk zijn.)
Zutphen is leuk!
En aan de goeie kant van de IJssel zoals we dan zeggen.
Ja, leuk om te zien. En zoals Sytske zegt, de goede kant van de IJssel is wel belangrijk. Dat mag ik misschien niet zeggen, maar goed. Hebben ze ons indertijd ook gezegd. We hadden toen een huis op de dijk op het oog. Maar goed dat we dat toen niet hebben gedaan.
Als je nog twijfelt. Check hier eens: http://www.funda.nl/koop/doesburg/ 😉