Om iets voor zevenen op de fiets te stappen vanuit een slaapplek (boven Monique’s winkel, ideaal) in Arnhem, na een avondje podcast-lezing bij De Podcasters op het oude Kema-terrein, wetende dat er een prachtig schouwspel, net voor zonsopgang, zal gaan spelen in de lucht achter de Waalbrug, rem ik iets voor achten op de Snelbinder, de fiets- en treinbrug stroomafwaarts over de Waal, om foto’s te maken van deze inferno van kleurenpracht…
En het mooie vond ik dat toch zeker 8 van de 10 fietsers even hun smartphone pakten om dit vast te leggen. Indrukwekkend, zo’n rijtje fietsers dat gehypnotiseerd lijkt door een een buitenaards verschijnsel, daarvoor afremt, en een foto maakt, en weer door.
Het was een uurtje fietsen, en een uurtje weer terug. En het was koud. Maar wat was het prachtig.
