Aandacht! Ik wil aandacht, veel aandacht. Ik wil opvallen, bijzonder zijn, anders, uitzonderlijk, onmisbaar, onderscheidend… net als iedereen. Ik wil aandacht. Ik wil een goede vader zijn, ik ben een goede vader, dat weet ik, maar ik wil meer aandacht geven. Nog meer aandacht. En ik wil zelf ook meer aandacht. Had ik dat al gezegd? Ik wil meer geld verdienen, leuke klanten, mooie opdrachten, geile merken en nog meer geld verdienen.
Ik wil een vettere auto, meer pk’s. En snel. En meer aandacht. Ik wil dat iedereen ziet dat ik zo modderfokking hard werk om de allerbeste te worden in mijn vak. En daarom wil ik veel aandacht. En daarom twitter ik. Twitter ik me suf.
Aandacht aandacht aandacht. Ik wil steeds meer, maar krijg steeds minder.
Kijk eens, dit is mijn auto, en hier nog eentje, dit mijn huis, ja tegenover een park, mooi hè? Dit is mijn vriendin, ja. En dit zijn mijn drie kinderen. Drie ja. Prachtig, ik weet ’t, maar bedankt. En vrienden, ik heb veel vrienden, veel bekenden ook, en ook veel volgers, followers. Ik ben immens populair, men wil weten wat ik denk, dat vind ik fijn. Ik vind het fijn te weten dat men wil weten wat ik denk. Want ik ben belangrijk, voel me ook belangrijk, heb iets te zeggen, heb veel geld, alles zat mee, zit mee. Ik ben nooit ziek, ben iets te dik, maar nooit ziek. Maar ik wil wel meer aandacht als dat kan.
Aandacht aandacht aandacht. Aandacht de paandacht, hierheen ermee! En snel.
En als ik dood ben? Dan wil ik nog steeds heel veel aandacht. En mooie woorden.
Maar na een dag mag iedereen me wel weer vergeten hoor. (Want zo gaat dat.)
Aandacht de maanlacht
ik heb daar even erg over moeten nadenken. over die aandacht en geld en pk’s.
ik geloof dat ik er op m’n blog een stukje over ga tikken. …
check: http://www.met-k.com/2011/07/31/aandacht/
Ik had eigenlijk in eerste instantie de intentie om een karikatuur van de online twitteraar, blogger en aandachtvrager te maken, in een hijgerige toon.
Wel in de ik-vorm maar duidelijk met een herkenbare ironische toon geschreven, want zo veel overdreven aandacht wil ik natuurlijk helemaal niet.
Dacht ik.
Maar volgens mij komt het dicht in de buurt van hoe het in werkelijkheid bij mij en bij meer aandachtvragers zit. Alleen durven we dat natuurlijk niet te delen. Ja ook dat ik mezelf heel belangrijk vind, en dat ik denk dat anderen mij ook belangrijk vinden. (Dat laatste zou ik willen, dat eerste weet ik zeker.)
Online ben ik een karikatuur van mezelf. Hee, dit is een nieuwe blogposting waard. 🙂