Twee weken geleden zag ik hem met zijn vrouw en actrice Ineke Swaneveldt nog in de Walderstraat uit de viswinkel van Waninge stappen. Ineke voorop, hij voetje voor voetje volgend. Slow food, dacht ik nog.
En nu is de man met de wilde wenkbrauwen overleden. Schrijver en en bedenker van het genre zeer korte verhalen (ZKV) A.L. Snijders is niet meer.
Geboren in 1937 en 1971 uit Amsterdam vertrokken voor de rust in Klein Dochteren, gemeente Lochem. Iedere keer als ik over de Zutphenseweg richting Zutphen reed, keek ik ter hoogte van de golfbaan (links) naar zijn slordige boerderijtje (rechts). Ik dacht eerst dat ie in de middle of nowhere woonde, maar toen ik met de burgemeester begin dit jaar langs zou komen bij hem, bleek hij toch heel bereikbaar te wonen.
Ik ontmoette hem al eerder na een fotoshoot bij het plaatselijke notariskantoor Tap en van Hoff. Ik had daar alle medewerkers op de foto gezet, binnen wat sfeerfoto’s gemaakt voor op de nieuwe site en ging uiteindelijk nog wat foto’s maken van de voorgevel (nu groot als header op de site), toen hij met zijn busje het parkeerterrein op kwam rijden.
En ik dacht meteen: ik breek m’n spullen nog niet af, laat de lampen nog even staan en loop straks als hij klaar is met z’n afspraak met hem naar buiten.
Of hij dan nog zin heeft in een korte fotoshoot, alles staat al klaar… duurt hooguit 5 minuten.
Daar had hij wel zin in.
Tijdens een valentijn uitzending (14 februari 2020) zat hij bij Matthijs van Nieuwkerk aan tafel bij De Wereld Draait Door. Ik had die dag met de redactie van DWDD contact gehad, of zij hadden met mij contact opgenomen, of ze ‘die mooie foto’s’ mochten gebruiken.
Rust zacht, mooie man.
Fraaie foto’s, fraaie mensen. Nooit wat van gelezen. Zo gaat dat dan.
Hij is ook te beluisteren. Hier een interview (27 december 1992) dat Ischa Meijer met hem had toen hij bij hem alleen als columnist bekend was. Pas 20 jaar later ontving hij zijn eerste en enige prijs, maar wel de grootste: de Constantijn Huijgens Prijs. https://www.vpro.nl/speel~POMS_VPRO_212442~afl-49-miep-brons-ingeborg-elzevier-en-a-l-snijders-een-dik-uur-ischa~.html