‘Ik heb de regels niet gemaakt – waarom zou ik ze volgen?’
Ja, ik heb een nieuw fotoboek aangeschaft, aanrader (via deze video van Ken Wheeler >>): Creatieve fotografie, Michael Freeman.
Van de 50 hoofdstukken over 50 fotografen en hun specifieke signatuur, opent het boek met de aantrekkelijke kop: 1. Er zijn geen regels.
En dat spreekt me natuurlijk wel aan. Gezien mijn punk-filosofie van beeldmaken en de daarbij horende Do It Yourself en leer van je fouten benadering.
In een kader UITGEMOLKEN OUDE ‘REGELS’ worden er zes genoemd, als we die regels maar goed genoeg volgen krijgen we inwisselbare, fantasielose shit.
1. Regel van derden
2. Niet tegen de zon in fotograferen
3. Zet het onderwerp niet centraal
4. Kap geen hoofden af
5. Vermijd uitgebeten lichte partijen
6. Vermijd dichtgelopen schaduwpartijen
In de tekst verder:
Waarom zouden er regels moeten zijn in een creatief gebeuren? Regels zijn bedoeld om dingen nauwkeurig, voorspelbaar en herhaalbaar te maken, en dat is het tegendeel van de eigenschappen van een interessante en verrassende foto. U vraagt zich misschien af waarom er überhaupt ooit regels zijn bedacht voor creativiteit. Ze zijn bedacht door mensen die zelf niet creatief zijn, maar denken dat er een eenvoudige, logische formule moet zijn waardoor ze ook creatief kunnen worden.
En de eerste pagina afsluitend:
Hoeveel van de foto’s die u inspireerden, voldoen aan de regel van derden? Het is een raadsel waarom die regel zo vaak wordt herhaald, maar nooit met voorbeelden die de moeite van het bekijken waard zijn.
Prachtig, en wat heerlijk om het hier helemaal mee eens te kunnen zijn.
Michael Freeman – zo zegt de omslag – is misschien wel ’s werelds meest gepubliceerde auteur op het gebied van fotografie en is zelf een bekende fotograaf. Hij schreef meer dan zestig boeken over fotografie.
