5 jaar Punkmedia… start topinnovators.nl

Het is niet geworden wat ik had gedacht. En dat klopt weer precies in deze periode van serendipiteit.

Ik had me alles eind 2007 anders voorgesteld: ik wilde met Punkmedia 50 procent ‘klanten doen’ en de andere 50 procent ‘gaan online uitgeven’. Dat laatste is er nooit echt van gekomen, dat eerste overheerste met 120 procent tot 75 procent in het afgelopen jaar. Klussen doen, geld verdienen met fotografie en video, heeft altijd voorrang gehad.

In de laatste 2 jaren zei ik steeds vaker ‘nee’ tegen opdrachten, waar soms klanten uiterst verrast op reageerden: “dat heb ik nog nooit meegemaakt” etcetera. Dit waren overigens klanten die voor een dubbeltje op de eerste rang wilden zitten, en die matchen niet meer met me. Ook een sign of the time. Gewoon m’n eigen klanten kiezen. Of gewoon m’n eigen pad uitstippelen, de klanten die op dat pad komen zijn dan meestal ‘mijn klanten’.

In de afgelopen 5 jaar heb ik me – als oud-hoofdredacteur van bladen en websites – vaak verbaasd over de gebrekkige communicatie van communicatie-mensen. Over briefings die na de offerte-fase wat meer activiteiten beschreven dan voor de offerte-fase. Over feedback-rondes waarin het leek alsof er in die nieuwe ronde weer nieuwe mensen naar gekeken hadden en waarbij vaak de definitieve versie van een video na veel omwegen en montagebochten toch weer dicht bij de oorspronkelijke versie uitkwam. Met uren en vaak dagen extra onnodig en onbetaald monteren.

Misschien ook herkenbaar voor andere videomensen: de feedback die begint met ‘Wat een topvideo! Echt te gek!” om vervolgens door te scrollen over 23 punten die veranderd, geschrapt en toegevoegd dienen te worden. Als vakman, en dan niet alleen als cameraman en editor maar vooral ook beeldmaker die denkt in ‘de boodschap die moet overkomen’ is dit zonder uitzondering best frustrerend.

Totdat je precies weet wat je eigenlijk wilt gaan doen met je leven als beeldmaker.

Ik kreeg vorig jaar, in de lente van 2012, een inzicht. Ik loop al een aantal jaartjes mee in de congreswereld, als journalist, als fotograaf en als videograaf. Ik heb daarmee een bevoorrechte positie, want daar waar deelnemers aan een congres soms duizenden euro’s moeten betalen om hoge kwaliteit sprekers te kunnen horen en zien, loop ik als journalist gratis veel te leren van deze mensen.

Bottomline, bij veel van die sprekers in de wereld van innovatie, nieuwe media en technologie wordt veel aandacht besteed aan de leerschool van ‘volg je hart’.

Dat ‘volg je hart’ en ‘do what you love’ ben ik in de praktijk gaan doen door te starten met het uitbouwen van het project Mijnmoment. Ook ingegeven door de crisis, de ‘angst’ dat straks iedereen met een camera kan wat ik kan en het frustrerend uitblijven van opdrachten (waar ze de jaren daarvoor zichzelf in een fijne regelmaat opvolgden) ben ik het land doorgegaan en heb ik met 50 van mijn dierbaarste kennissen gepraat, heb ik ze gefotografeerd en op video vastgelegd. En ik kwam erachter dat DIT hetgene was dat ik het liefst m’n hele leven doe. En vooral dat ik hierin heel goed ben.

Nu heb ik Mijnmoment 2012 gisteren weer afgesloten, 117 Mijnmomenters, net zoveel als vorig jaar (niet te geloven) en start ik vandaag, na precies 5 jaar Punkmedia, met het bouwen van een site, een weblog en community. Een nieuw eigen project, heel logisch in het veld waarin ik me deskundig acht: die van innovatie, nieuwe media en technologie. Ik heb een vrij groot netwerk van mensen die in dit veld actief zijn en die graag hun kennis willen delen en kruisbestuiven met collega topinnovators uit een andere sector.

Ik geloof zo sterk in deze droom: Punkmedia als online uitgeverij met nu nog het label Mijnmoment wat al aardige vormen aan gaat nemen, en binnenkort Topinnovators.nl dat los gaat.

Ik weet dat mijn webdesignheld Bas Boerman er in januari vol mee aan de slag gaat, en ik weet ook dat ik me vol in dit nieuwe avontuur stort.

Wish me luck.

Thanks, HJ.