Zes jaar Arnhem is net te kort… maar nou ja

We waren klaar met Nijmegen, na ongeveer 15 jaar voor mij en voor Monique 18 jaar, toen we zes jaar geleden ons droomhuis kochten in Arnhem. Aan het Sonsbeekpark, aan de Apeldoornseweg.

Arnhem heeft ons vanaf dag 1 aangenaam verrast. Aan die absurde horecatijden (café’s om 17:00 uur open, in Nijmegen vaak 11:00 uur of 09:00 uur) hebben we nooit kunnen wennen, maar de horeca zelf, de vriendelijkheid, de stad, z’n bruisende ondernemersgeest en hoge kwaliteit in mode-, design-, muziek (ArtEZ) en andere creatieve beroepen, daar hebben we enorm van genoten.

En natuurlijk Park Sonsbeek. Toen we nog alleen met Kiki waren, toen Joep erbij kwam en Kiki nog niet naar school ging waren we soms drie keer per dag in dit prachtige park te vinden. Urenlang….

Met Boris werd het huis te klein, en zaten we avonden op Funda… een wat mindere periode die uitmondde in de verkoop in juni 2012 van ons droomhuis, daar waar Joep en Boris zijn geboren en nu bijna vijf jaar geleden Punkmedia is gestart.

We hebben nu bijna zes maanden gehuurd gezeten in Alteveer, in de komende zes maanden zitten we in een huurhuis in Lochem, maar daarna breekt een tijd aan waar we al bijna drie jaar naar verlangen: die van rust.

Rust in ons nieuwe huis, dat vanaf volgende week een metamorfose ondergaat, waar twee man sterk zes maanden lang gaan slopen (maandje), strippen (iets korter), bouwen een aanbouwen (4 maanden naar verwachting). Ons solide familiehuis, met nieuwe kap, een serre en een halve voetbalveld als tuin, helemaal zoals wij het willen.

We kunnen niet wachten, vooral Monique niet, maar het zal toch even moeten.

Kiki en Joep gaan naar de Meester Propschool, en Boris heeft een heel fijne kinderopvang in de buurt.

Lochem is de plek waar ik op de Havo heb gezeten, waar ik op 10 kilometer afstand ben geboren (Borculo), waar mijn ouders op oppasafstand in de buurt wonen (heeeel fijn) en waar zo ongeveer mijn hele familie zijn wortels heeft.

Ik verwacht dat de happy family gewoon op dezelfde voet gelukkig blijft en wat huis en wonen betreft het beter gaat krijgen dan in Arnhem.

Maar voor al het andere: we zijn nog lang niet klaar met Arnhem, zoals we dat wel waren met Nijmegen… Arnhem is – zoals Harriët Kollen aangaf – het San Fransisco van het Oosten, met z’n heuvels en creativiteit.

Het mooie is wel dat we eindelijk Arnhem kunnen opnemen in onze lijst van stedentrips.

Zo en nu naar bed, morgen half 8 pruttelt de koffie voor de verhuizers…

Dag Arnhem!