Spontane changing of the plan. Ik kies ervoor om ‘voor mezelf’ te gaan schrijven… Gelul natuurlijk, maar eigenlijk wil ik gewoon sneller iets op m’n blog knallen. Niet meer over nadenken. Je lezers niet dienen in duidelijkheid en struktuur. Laat staan om een boodschap over te brengen of een verhaal te vertellen, sorry story te tellen. Maar gewoon omdat het te veel en te heftig stormt in m’n hoofd. En ik voor mezelf some sort of order wil krijgen, op zoek naar mijn drijfveren, op zoek naar geluk.
Iedereen kan meelezen, want ‘voor mezelf schrijven’ zit vooral tussen mijn eigen oren. Ik wil natuurlijk helemaal niet dat ik niet wordt gelezen. Zo stoer ben ik nou ook weer niet. Ik begin gewoon, klik op de Opslaan & sluiten en m’n memootje is weer gemaakt. Voor mezelf.
Al lopend kom ik op ideeën en al schrijvend ook, heb ik gemerkt. Gewoon starten met die tien vingers (Scheidegger bedankt, 1982, 177 aanslagen per minuut) en zien wat er komt.
Te veel van m’n gedachten vervliegen, te veel van m’n gelezen verhalen, van m’n bekeken inspirerende video’s landen niet. Ook die wil ik kunnen vastleggen, hier, op mijn blog.
Meelezers die van chaos houden, die zich niet storen aan ‘denkzinnen’ en die van mij houden (die zijn er weet ik) gun ik veel plezier met mijn nieuwe weg. Mijn blog wordt (weer eens) m’n bloknootje.
Ah de glazenwassers. Even een foto maken. Ja alles realtime, ongeveer.
Oh ja, en ik kies ervoor om mijn blogpostings (met deze opzet, dat bloknoterige) alleen te delen via mijn facebook.com/punkmedia
Back to your roots, zogezegd. Het pure bloggen. Al vraag ik me af of ik nu echt een andere Henk-Jan ga lezen. Waarom trouwens de keuze om wel te delen via Facebook en niet via Twitter. Zijn die twee publieken bij jou zo verschillend? En blijf je nog wel zo’n project als Mijn Moment doen, wat juist weer wel heel erg georganiseerd is? Zomaar wat vragen, hardop gesteld.
Nou, eigenlijk was ik gewoon benieuwd hoeveel views het zou schelen als ik twitter oversla. Ik heb de indruk dat de eerste snelle 34 views op mijn blog posts vanuit twitter gewoon fake zijn. Dat er dus een robot de views zit op te drijven. Anyway, ik ga ‘m nu maar even aanjagen via twitter, scheelt toch.
Voor mij heeft het alle verschil gemaakt, toen ik besloot ‘voor mezelf te bloggen’. Natuurlijk denk ik aan de mensen die het lezen. Maar ik doe wat ik leuk vindt, blog wat ik wil. In plaats van te denken: het moet perfect zijn voor een specifieke doelgroep. Heerlijk. Totaal anders is het, dan voorheen.
Vind het nu al heel gaaf om met je ideeën en gedachten mee te luisteren en te lezen in ieder geval.
wat Elja zegt.
Ik heb er mijn richting door gevonden, door voor mezelf te gaan bloggen. Alles loslaten en daardoor alles vinden.