“Nee radio. Ik luister veel vaker naar Langs de lijn dan dat ik op tv naar Studio Sport kijk. Dan maak ik zelf een beeld in m’n hoofd bij het commentaar.” Zoiets las of hoorde ik laatst, volgens mij op NOS Journaal om aandacht te vragen voor de 10 duizendste uitzending van Langs de lijn.
Radio is toch een prachtig medium, het snelste journalistieke medium en het mooiste volgens velen. Waarom de internetvariant podcasten niet is doorgebroken en niet wil doorbreken is me nog steeds een raadsel.
Ik ben in 2005 gestart met experimenteel en incidenteel podcasten, in de praktijk handig om snel interviews online te zetten die veel te lang duurden (en die dan weer aan te laten vuren door een wekelijkse nieuwsbrief…), maar het bloedde nogal dood, omdat ik zag dat video nogal in opkomst was… (kwam net nog een oud artikel tegen).
Maar sinds kort is het weer aan het borrelen… en sinds Marco Raaphorst het vlammetje weer aangezet heeft tijdens een #blogpraat en vervolgens Elja Daae (spreek uit: Doo = uit het Noors, ja DM’de ze me net) deze prachtige podcast heeft gepubliceerd, heb ik ook weer helemaal zin gekregen om audio in te gaan zetten. Heerlijk. En met SoundCloud veel eenvoudiger dan vroegah.
Ik zag Monique rond half zes wegfietsen om Boris op te halen, ik dacht ik knal er even een podcastje tegenaan, en een kwartier later stond-ie online. Nog voordat Monique en Boris terugwaren. Kijk, daar hou ik wel van.
maar he?? is dat nou een foto van dat je die podcast inspreekt? Het is een mysterie. Maar het past wel bij het plaatje dat ik ‘zag’ toen ik luisterde. Haha. Die Raaphorst, die brengt wat te weeg. Ik ben om hoor!! Nu moeten we nog op iTunes, vind je niet? 🙂